Kissing spines

Kissing spines is een doorgaans pijnlijke aandoening aan de ruggengraat van het paard, waarbij de uitsteeksels op de wervels, de spinaaluitsteeksels, elkaar raken. Kissing spines komen het vaakst voor op de plek waar de ruiter zit. Waar de uitsteeksels elkaar raken onstaat irritatie en schade; er kan botverval optreden, of juist extra bot worden gevormd.  

Kissing spines worden vaak geconstateerd omdat een paard slechter begint te presteren. Door de pijn kan het gedrag veranderen. Zaken als opzadelen, bestijgen en berijden zijn pijnlijk en kunnen leiden tot protest. Daarnaast kan door de pijn de manier waarop het paard beweegt veranderen, te zien aan bijvoorbeeld een scheve staart en zichtbare moeite met bewegen. Hoewel het dus een pijnlijke aandoening is worden kissing spines ook wel eens - zonder dat er klachten zijn - bij toeval ontdekt op een röntgenfoto. 

Kissing spines zijn goed vast te stellen met behulp van röntgenfoto’s. Vaak wordt de rug eerst met de hand gevoeld en de beweeglijkheid getest door het doen van buigproeven. Het hele bewegingsapparaat, waaronder de bouw, bespiering en lengte van het paard, wordt bekeken. Spierafname kan duiden op rugpijn en daarmee ook op kissing spines. Ook wordt gecontroleerd of het zadel goed ligt en of er geen drukplekken of witte haren te zien zijn. Er kan een echografie gemaakt worden om te zien of er schade ontstaan is aan zachtere delen, zoals pezen en banden. 

Hierbij is het belangrijk om het totaalplaatje te bekijken (zijn er bijv. ook andere problemen zoals kreupelheid?). De behandeling van kissing spines kan bestaan uit het plaatselijk inspuiten van ontstekkingsremmers en het toedienen van middelen om botverval te remmen. Mesotherapie kan ingezet worden voor een pijnstillend en spierontspannend effect. Daarnaast kunnen bijvoorbeeld fysiotherapie en chiropractie helpen bij het herstel. Ook kunnen supplementen worden gegeven om spieropbouw te stimuleren en de souplesse te verbeteren.
 
Aan aanleg is weinig te doen, maar omgevingsfactoren kunnen wel worden aangepast om kissing spines te behandelen. Voor het opstellen van een behandelplan wordt gekeken naar wat er van het paard gevraagd wordt en of dit moet worden aangepast. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de training die het paard krijgt, maar ook aan de ligging van het zadel en of ruiter niet te zwaar is. Ook wordt er onderzocht of er nog andere zaken van invloed kunnen zijn.
 
Een operatie is mogelijk het uiterste redmiddel. Dit is echter een zeer ingrijpende behandeling die in Nederland nog weinig wordt toegepast. 

Hoe goed een paard met Kissing Spines herstelt hangt af van de ernst van de aandoening. Het aantal Kissing Spines en de schade die daardoor ontstaan is kan sterk variëren. Een algemene prognose is daarom lastig te geven.

Vermoed je tekenen van ongemak bij je paard die kunnen duiden op rugpijn? Neem dan altijd contact op met je dierenarts. 

Lees meer over de specifieke behandelingen van kissing spines in het artikel ‘Kissing spines bij paarden’ op Paardenarts.nl van Iris van Gulik.